Borelioza
Borelioza jest stosunkowo nową chorobą, budzącą wiele kontrowersji, zwłaszcza w zakresie sposobu jej diagnozy i leczenia. Lekarze wciąż nie są zgodni, jak powinno się ją leczyć. Borelioza to choroba odkleszczowa, której pierwszymi sympotomami są rumień i dolegliwości grypopodobne, chociaż ostatnie badania pokazują, że infekcja możliwa jest także innymi drogami, poprzez ugryzienia innych owadów lub np. kontakty seksualne.
Borelioza, inaczej choroba z Lyme, krętkowica kleszczowa, wywołuje ją bakteria Borrelia burgdorferi – odkryta w 1982 roku przez W. Burgdorfera. Bakterie te występują w kilku formach – jako krętki, a także w formach przetrwalnikowych takich jak cysty. Borrelia może przenikać do komórek ludzkiego organizmu (makrofagów, limfocytów, fibroblastów) i tam przetrwać. Borelioza najczęściej wywołuje dolegliwości stawowe i inne neurologiczne. Mogą także pojawić się zmiany skórne.
Objawy boreliozy:
Borelioza zasadniczo atakuje tkankę łączną, mięśniową i nerwową. Choroba rozwija się w okresie do 3 tygodni od ukąszenia kleszcza. Może pojawić się tzw. rumień wędrujący – zaczerwienienie skóry o średnicy od kilku do kilkunastu centymetrów, lekko wypukłe, rozpalone, bolesne. Rumień jednak pojawia się tylko u kilkunastu procent ugryzionych. W tej fazie choroby najczęściej odczuwane są dolegliwości grypowe. Potem w ciągu kilku tygodni pojawiają się objawy wtórne, takie jak zaburzenia neurologiczne, zapalenia stawów, problemy z układem krążenia.
Po roku od infekcji borelioza przechodzi w fazę przewlekłą. Może wywoływać dreszcze i gorączkę, bóle głowy, gardła, stawów, drganie mięśni. Mogą pojawić się zaburzenia mimiki, problemy z mową, zawroty głowy, zaburzenia wzroku.
Borelioza - diagnostyka
Niestety, żaden z dostępnych aktualnie testów nie może w 100 proc. pewną metodą diagnostyki boreliozy. Badania serologiczne przeciwciał IgM i IgG w krwi mają taką wadę, że przeciwciała pojawiają się w surowicy dopiero kilka tygodni po infekcji. W dodatku bakterie mogą migrować z krwi do płynów stawowych lub centralnego układu nerwowego, wówczas stężenie przeciwciał we krwi spada i wynik badania może być jest ujemny. Często borelioza, zwłaszcza w fazie przewlekłej, jest mylona ze stwardnieniem rozsianym, nerwicą, reumatyzmem, fibromialgią, toczniem rumieniowatym.
W Polsce popularny jest test ELISA – jego wiarygodność szacuje się na ok. 30%. Czulszym badaniem jest test Western Blott, ale można go zrobić po minimum 3 tygodniach od infekcji. Dokładniejszą diagnozę daje PCR, czyli badanie polegające na poszukiwaniu w płynach ustrojowych DNA bakterii.
Bardzo dobrą metodą diagnostyki boreliozy jest metoda Vega-Testu/ Skan 3D. Jej czułość i wiarygodność jest wysoka, jednak wyniki badania należy zawsze konfronotwać z objawami klinicznymi choroby.
Aby określić prawdopodobieństwo wystąpienia boreliozy, opracowany został kwestionariusz doktora Horowitza. Możesz go wypełnić, aby wstępnie zorientować się, czy jesteś w grupie ryzyka.
TEST HOROWITZA - kliknij aby wypełnić
Zapraszamy na testy na boreliozę do naszego Centrum.
Naturalne metody terapeutyczne przy boreliozie
Nie zawsze zastosowanie standardowych metod leczenia boreliozy przynosi rezultaty. Wiele osób pomimo wczesnego przyjęcia antybiotykoterapii obserwuje u siebie objawy i rozwój choroby. Z perspektywy medycyny naturalnej istnieje szereg terapii uzupełniających, które mają zastosowanie przy boreliozie.
1. krok - diagnoza - aby stwierdzić aktywność borrelii oraz obszary jej występowania w oranizmie należy wykonać kompleksową diagnostykę organizmu wykonująć badanie Skan 3D, w którym oprócz poszukiwania infekcji krętkiem borrelii sprawdzamy funkcje całego organizmu, obciążenia patogenne, deficyty mineralne i witaminowe, efektywność działana wielu systemów ciała. To wszystko jest ważne w kontekście dalszych działań w postępowaniu z boreliozą.
2. krok - terapia - w terapii boreliozy zastosowanie znajdują dwa zasadnicze rodzaje zabiegów. Pierwszy to długofalowy cykl zabiegów biorezonansu. Po pierwszej fazie terapii wykonuje się kontrolne badanie diagnostyczne, aby ocenić efektywność terapii. Przy jej braku lub słabych rezultatach należy zmienić stosowane pasmo częstotliwości bakterii.
Drugą zasadniczą formą terapii jest stosowanie protokołów ziołowych. Jednym z najskuteczniejszych zestawów ziół jest protokół Buhnera, który zaleca się stosować przez okres 12 miesięcy. Istnieją także inne rodzaje mieszanek ziołowych stosowane w różnych przypadkach, np. przy objawach neurologicznych czy bólowych. W terapii boreliozy bardzo często stosujemy także srebro koloidalne, którego dawkowanie dobieramy indywidualnie po przeprowadzonym badaniu.
Nigdy infekcja borrelią nie jest jedynym problemem organizmu. Jeśli dodatkowo towarzyszą mu inne obciążenia np. pasożyty jelitowe, przywry, inne bakterie, pierwotniaki czy wirusy, to organizm ma dużo więcej problemów osłabiających globalną siłę immunologiczną, dlatego należy zrealizować także terapie nie tylko celowane bezpośrednio na boreliozę. Ogromne znaczenie w skuteczności zwalczania boreliozy, podobnie jak w przypadkach innych infekcji, ma jakość pracy układu pokarmowego. To w jelitach właśnie buduje się nasz system odpornościowy. Osoby walczące z boreliozą powinny poddać się serii zabiegów hydrokolonoterapii. Bardzo istotne znaczenie mają także inne terapie detoksykacyjne i suplementacja odpowiednio dobranymi preparatami.
W terapiach stosujemy dodatkowo preparaty homeopatyczne, które mogą znacząco wspomóc organizm w walce z chorobą. Tutaj jednak dobór konkretnych preparatów jest sprawą bardzo indywidualną.
3. krok - badanie kontrolne - skuteczność stosowanych zabiegów weryfikujemy przy badaniu kontrolnym. Jeśli widoczne są zadowalające postępny w terapii należy kontynuować sposób działania, jeśli efekty są słabe, konieczna jest rewizja stosowanych metod i ewntualny wybór innych. Zmieniamy wówczas zakresy częstotliwości biorezonansu, wprowadzamy nowe protokoły ziołowe, weryfikujemy terapię homeopatyczną.
Naturalne metody terapeutyczne nie są obciążające dla organizmu, a mogą wykazać się dużą skutecznością w walce z chorobą.